Real, So Real

Uitgangspunt van Real, So Real is de compositie Three Voices van Morton Feldman voor drie stemmen waarvan één live gezongen wordt, en de andere twee op band zijn ingezongen. De zangeres staat voor twee grote luidsprekers die als twee graftombes fungeren. Feldman schreef het werk in 1982 voor zangeres Joan La Barbara, als hommage aan de schilder Philip Guston en de dichter Frank O’Hara. Iets meer dan dertig jaar later laat mezzosopraan Els Mondelaers haar stem in drievoud klinken. Danseres Marie De Corte gaat in dialoog met deze driestemmige installatie en biedt als dansend lichaam krachtig weerwerk aan de monumentaliteit van de muziek. Met Real, So Real gaat Vanrunxt op zoek naar het spanningsveld tussen het reële – real – en het irreële – unreal, naar de interactie tussen stem (de zangeres) en lichaam (de danser).