Anne Teresa De Keersmaeker (BE) maakte haar eerste choreografie Asch in 1980, na haar studie dans aan Mudra in Brussel en de Tisch School of the Arts in New York. Twee jaar later ging Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich in première. In 1983 richtte De Keersmaeker in Brussel het dansgezelschap Rosas op, tijdens de creatie van de voorstelling Rosas danst Rosas. Haar eerste stukken, waaronder Bartók/Mikrokosmos (1987) en Achterland (1990, op muziek van György Ligeti), worden gekenmerkt door strikt geometrische trajecten in de ruimte die een formele, maar toch emotioneel geladen verhouding tot de 20ste-eeuwse klassieke muziek laten zien. Sindsdien berust haar choreografisch werk op een nauwgezette verkenning van de band tussen dans en muziek. Met Rosas creëerde ze een omvangrijk oeuvre dat gebruikmaakt van muzikale structuren en partituren uit verschillende tijdperken, van oude muziek tot hedendaagse composities en popmuziek. Haar choreografische praktijk ontleent ook vormelijke principes aan de geometrie, wiskundige schema's, de natuur en sociale structuren, resulterend in een unieke kijk op de beweging van het lichaam in tijd en ruimte. In 1995 richtte De Keersmaeker in Brussel de school P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios) op, in samenwerking met De Munt/La Monnaie.

Solal Mariotte (FR) begon met breakdance en zette vervolgens zijn studies verder aan het conservatorium van Annecy en aan de Brusselse dansschool van Anne Teresa de Keersmaeker, P.A.R.T.S, waar hij in juni 2022 afstudeerde. In 2023 werd hij lid van Rosas. Hij danst in any attempt will end in crushed bodies and shattered bones van Jan Martens (Festival d'Avignon, 2021) en EXIT ABOVE van Anne Teresa de Keersmaeker (Festival d'Avignon, 2023). Begin 2024 creëerde hij zijn eerste stuk, Collages/Ravages, met muzikant Jean-Luc Plouvier. Vervolgens herschreef hij het stuk samen met muzikant Lucas Messler, met wie hij een dialoog tussen muziek en dans ontwikkelde die ze ook deelden via participatieve workshops.