Brussels Philharmonic & Slagwerk Den Haag

Iannis Xenakis’ muziek omgeeft de luisteraar als een muzikaal gebouw: tijd wordt opgedeeld door klankzuilen, en glijdende klankvlakten en -massa’s refereren aan gebogen architecturale vormen. Als het publiek mag plaatsnemen tussen de orkestmusici wordt dat architecturale aspect wel heel concreet. Klanken komen van alle kanten, bewegen doorheen de ruimte en worden tussen het publiek geweven. De werken van deze Griekse componist-architect vertonen vaak opvallend veel gelijkenissen met de gebouwen die hij tekende. Ondanks het feit dat Xenakis emotie uitschakelt bij het construeren van zijn klankstructuren, heeft zijn hoogst energetische muziek een heftige impact op de luisteraar, vaak ademstokkend door zintuiglijke overprikkeling. Muziek tussen intellectuele verfijning en oeremotie.