Belgian National Orchestra & Collegium Vocale Gent
Mahler & Van Parys
orkestraal
vocaal
vr 09
nov
2018
20.00
| inleiding door Mark Delaere | 19.15 |
| beginuur | 20.00 |
| verwacht einduur | 22.30 |
Onderdeel van Abo Classics 18-19 en Abo Orkestraal 18-19
In Vlaamse velden ontmoet Mahlers treurmars een hedendaags requiem
Geen vrijblijvend klankplezier, maar muziek met een missie. Dat stond Mahler voor ogen toen hij aan zijn Vijfde symfonie begon. En dat geldt evengoed voor Annelies Van Parys. Met de woorden van theatermaakster Dea Loher geeft ze een stem aan de gruwel van de oorlog. Van lijden naar liefde, en terug: ook in Mahlers Vijfde raken de uitersten elkaar. De ijzingwekkende treurmars reikt de hand aan het beroemde Adagietto, een sublieme liefdesbrief aan Mahlers kersverse bruid Alma.
Concert in het kader van de herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlog, georganiseerd met de steun van de Nationale Loterij en het Federaal organisatiecomité met betrekking tot de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.
programma
Annelies Van Parys (1975)
A War Requiem
Gustav Mahler (1860 - 1911)
Symfonie nr. 5
uitvoerders
Belgian National Orchestra: orkest
Collegium Vocale Gent: koor
Hugh Wolff: dirigent
Sophie Karthäuser: sopraan
Thomas Bauer: bariton
Belgian National Orchestra: orkest
Collegium Vocale Gent: koor
Hugh Wolff: dirigent
Sophie Karthäuser: sopraan...
meer info?
partners
met de steun van de Federale Overheid en de Nationale Loterij
vr 09
nov
2018
20.00
| inleiding door Mark Delaere | 19.15 |
| beginuur | 20.00 |
| verwacht einduur | 22.30 |
Onderdeel van Abo Classics 18-19 en Abo Orkestraal 18-19
Met A War Requiem wil ik het gebrek aan hoop proberen te belichten.
Met A War Requiem wil ik het gebrek aan hoop proberen te belichten. Honderd jaar geleden was er ‘The War that would end all wars’ en amper 20 jaar later was het al opnieuw prijs. Intussen zijn de brandhaarden misschien naar andere delen van de wereld opgeschoven, hoewel de Balkan-oorlog best nog vers in het geheugen ligt. En het is zoals altijd de gewone mens die het gelag betaalt. Ook daarover kan Dea Loher zo prachtig schrijnend en empathisch schrijven.
Met A War Requiem wil ik het gebrek aan hoop proberen te belichten. Honderd jaar geleden was er ‘The War that would end all wars’ en amper 20 jaar later was het al opnieuw prijs. Intussen zijn de brandhaarden misschien naar andere delen van de wereld opgeschoven, hoewel de Balkan-oorlog best nog vers in het geheugen ligt. En het is zoals altijd de gewone mens die het gelag betaalt. Ook daarover kan Dea Loher zo prachtig schrijnend en empathisch schrijven.
