Andrea Voets

Harprecitals vervallen snel in een programma met salonfähige (piano)transcripties. Niet zo bij Andrea Voets. Zij plaatst onder andere de baanbrekende sonate van Paul Hindemith op de lessenaar. Aanvankelijk nog laatdunkend over de harp ‘als piano zonder klavier (en haar inherente technische beperkingen)’, haalt Hindemith in zijn sonate, bol van technische en sonorische vernuften, het stramien van de sonate onderuit. Luciano Berio ontgint in zijn uiterst virtuoze Sequenza II de klankwereld van de harp met felle uithalen en vuile vegen. Murray Schafer gaat nog verder in The Crown of Ariadne, dat rijkelijk resoneert met exotische melodieën en eclectische percussieve effecten. Onmisbaar op dit recital is Brittens Suite voor harp, rijk aan muzikale complexiteit en een echt meesterwerk uit de harpliteratuur.