
inleiding door Klaas Coulembier | 19.15 |
beginuur | 20.00 |
verwacht einduur | 22.05 |
Niets is unieker dan liefde. Hoewel … Claudio Monteverdi joeg al op Amor in Madrigali guerrieri et amorosi, Claude Vivier stoeide met Eros in zijn Love Songs, en José Sanchez-Verdu ving Thanatos – koerier van de onderwereld – in Scriptura Antigua. In Annelies Van Parys’ Ah, cette fable raakt een engel verstrikt in een aardse liefde. Naarmate deze kleine tragedies zich ontvouwen, resoneert het collectieve archief van de liefde steeds meer mee. Echo’s hechten zich aan deze nieuwe verhalen, en stuwen ze in nieuwe richtingen.
Claude Vivier (1948-1983)
Love songs (1977)
deel 1
deel 2
deel 3
Annelies Van Parys (1975)
Ah, cette Fable (tekst: Gaea Schoeters) (2017)
pauze
An Archive of Love
Annelies Van Parys (1975), José Sanchez-Verdu (1968), Claude Vivier (1968), Claudio Monteverdi (1567-1643), Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791), Dire Straits, Nat King Cole, Georges Bizet (1838-1875), Madonna & Prince, Charles François Gounod (1818 -1893), Giuseppe Verdi (1813 –1901), Benjamin Britten (1913-1976), Georg Friedrich Händel (1685-1759), Franz Schubert (1797-1828), Alban Berg (1885-1935), Andrew Sisters: muziek
Annelies Van Parys: arrangementen
Gaea Schoeters: concept & tekstuele dramaturgie
Gable Roelofsen & Romy Roelofsen (Het Geluid Maastricht): podiumregie
Davy Van Gerven: set design
Claude Vivier (1948-1983)
Love songs (1977)
deel 1
deel 2
deel 3
Neue Vocalsolisten Stuttgart:
Johanna Zimmer: sopraan
Susanne Leitz-Lorey : sopraan
Truike van der Poel: mezzosopraan
Martin Nagy: tenor
Guillermo Anzorena: bariton
Andreas Fischer: bas
Neue Vocalsolisten Stuttgart:
Johanna Zimmer: sopraan
Susanne Leitz-Lorey : sopraan
Truike van der Poel: mez
inleiding door Klaas Coulembier | 19.15 |
beginuur | 20.00 |
verwacht einduur | 22.05 |
Met A War Requiem wil ik het gebrek aan hoop proberen te belichten.
Met A War Requiem wil ik het gebrek aan hoop proberen te belichten. Honderd jaar geleden was er ‘The War that would end all wars’ en amper 20 jaar later was het al opnieuw prijs. Intussen zijn de brandhaarden misschien naar andere delen van de wereld opgeschoven, hoewel de Balkan-oorlog best nog vers in het geheugen ligt. En het is zoals altijd de gewone mens die het gelag betaalt. Ook daarover kan Dea Loher zo prachtig schrijnend en empathisch schrijven.
Met A War Requiem wil ik het gebrek aan hoop proberen te belichten. Honderd jaar geleden was er ‘The War that would end all wars’ en amper 20 jaar later was het al opnieuw prijs. Intussen zijn de brandhaarden misschien naar andere delen van de wereld opgeschoven, hoewel de Balkan-oorlog best nog vers in het geheugen ligt. En het is zoals altijd de gewone mens die het gelag betaalt. Ook daarover kan Dea Loher zo prachtig schrijnend en empathisch schrijven.
In samenwerking met Concertgebouw Brugge, Het Geluid Maastricht, Musica Sacra & Theater aan het Vrijthof
Concertzaal en Kamermuziekzaal