Ayelen Parolin (AR) is een Argentijnse choreograaf en danser die in Brussel woont en werkt. In 2000 vertrok ze naar Europa om een opleiding te volgen in Montpellier. Vervolgens begon ze haar carrière als performer en werkte met onder anderen Mathilde Monnier, Jean-François Peyret, Mossoux-Bonté, Alexandra Bachzetsis, Mauro Paccagnella en Louise Vanneste. Sinds 2003 ontwikkelt ze haar eigen choreografisch werk onder de naam RUDA. Van haar autobiografische solo 25.06.76 tot groepsstukken als DAVID (2011), Hérétiques (2014), Nativos (2016), Autoctonos (2017) en WEG (2019): Parolin creëerde een veelzijdig oeuvre waarin tegenstrijdigheden een centrale rol spelen en de complexiteit van de menselijke identiteit wordt blootgelegd. Haar werk balanceert tussen verschillende esthetieken en universa, zonder zich te willen vastpinnen op één stijl of categorie. Parolin wordt geregeld uitgenodigd door gerenommeerde gezelschappen en creëerde werk voor onder meer de KNCDC (Korean National Contemporary Dance Company), het Ballet National de Marseille en Carte Blanche (Noorwegen). Naast haar voorstellingen organiseert ze laboratoria waarin ontmoeting, uitwisseling en nieuwe vormen van collectieve creatie centraal staan. Ze heeft ook bijzonder veel aandacht voor transdisciplinaire samenwerkingen, zoals met componist-pianiste Lea Petra en natuurkundige Pierre Dauby. Voor haar werk ontving ze de SACD-prijs (2016) en de Prix de la Critique (2017, voor Nativos). In 2017 werd ze geselecteerd als Fellow van de Pina Bausch Foundation. Van 2017 tot 2020 was haar gezelschap artist-in-residence bij Charleroi Danse. Sinds 2022 geniet haar compagnie structurele steun van het Théâtre National Wallonie-Bruxelles.

Marco da Silva Ferreira (PO) is afkomstig uit Portugal en behaalde in 2010 een diploma kinesitherapie aan het Instituto Piaget in Gaia, al werkte hij nooit als kinesist. Wat begon met competitiezwemmen in 1996, evolueerde vanaf 2002 naar een focus op de podiumkunsten. Hij leerde zichzelf heel wat urban, street, club en pop dansvormen aan. In 2010 won hij de Portugese editie van So You Think You Can Dance en vervolgens werkte hij als danser met choreografen zoals André Mesquita, Hofesh Shechter, Sylvia Rijmer, Tiago Guedes, Victor Hugo Pontes en Paulo Ribeiro. Zijn choreografisch debuut Hu(r)mano (2013) markeerde het begin van zijn traject als maker. Met BROTHER (2016) ontwikkelde hij een duidelijker eigen artistiek profiel. Vervolgens realiseerde hij onder meer Bisonte (2019), Corpos de Baile (2020) voor de Companhia Nacional de Bailado, en SIRI (2021), een coproductie met filmmaker Jorge Jácome. In 2022 creëerde hij førma Inførma in samenwerking met het Zuid-Afrikaanse gezelschap Via Katlehong, Fantasie Minor met steun van het Centre Chorégraphique National de Caen, en C A R C A S S, geselecteerd door de Big Pulse Dance Alliance. Zijn meest recente werk, a Folia (2024), werd gecreëerd voor het Franse Ballet de Lorraine. In september 2025 gaat Fcking Future* in première tijdens de Biennale de la Danse in Lyon. Marco da Silva Ferreira was een tijdlang verbonden aan het Teatro Municipal do Porto (2018-2019) en aan het Centre Chorégraphique National de Caen en Normandie (2019-2021), en is momenteel associate artist bij Maison de la Danse in Lyon (2023-2025).