Subliem liefdesgeluk en tragische ademloosheid. Brussels Philharmonic plaatst beide emoties recht tegenover elkaar met Gustav Mahlers smachtende Adagietto – een liefdesverklaring aan zijn vrouw Alma – en Das Lied von der Erde. Het adembenemende laatste deel, Abschied, waarin de laatste woorden ‘ewig … ewig’ bijna onhoorbaar wegsterven in een eeuwige stilte, bezorgt zelfs de koelste kikker klamme handen. Smart en verrukking reiken elkaar de hand in een hartstochtelijke lofzang op het aardse leven en de schoonheid van het bestaan. Anna Clyne breit hierop verder met haar elegie voor strijkers die mediteert over verlies, liefde en het leven. Muziek vol verdriet en vergankelijkheid die niemand onberoerd laat.