Top 3 seizoen 25/26

Tussen de Haydns en de Mozarts bestonden vele banden: vriendschappelijke, collegiale, educatieve en niet in het minst artistieke. Michael Haydn was vijf jaar jonger dan zijn beroemde broer Joseph, en bracht nagenoeg zijn hele carrière in Salzburg door – de link met Mozart is snel gelegd. Een van Michaels zes strijkkwintetten werd overigens lang aan Joseph toegeschreven. Die laatste werkte ettelijke decennia voor de familie Esterházy, waar hij talloze werken schreef voor zijn broodheer, de baryton spelende prins Nikolaus.

Componist Luc Brewaeys speelde als geen ander met timbres. Zijn muziek klinkt dan ook even exotisch als klassiek; vaak ook exuberant en spectaculair. Zo is Black Rock Unfolding een ontzettend virtuoos stuk dat het uiterste van de cellist vraagt. Door de toegevoegde elektronica mondt het solowerk uit in een polyfoon kluwen van celloklanken. Zo ook Ni fleurs ni courronnes, een werk voor viool en elektronica, dat hij schreef ter nagedachtenis van zijn goede vriend Jonathan Harvey. Richard Barrett schreef op zijn beurt, op vraag van het Concertgebouw, een hommage aan Brewaeys.

In zijn Zesde symfonie brengt Brewaeys alles samen waar hij voor staat: de kleurenrijkdom van het 20e-eeuwse spectralisme, een gedurfde orkestopstelling en de confrontatie met elektronica. Dat verfijnde coloriet vinden we ook terug in zijn hercomposities van Debussy’s Préludes. Duidelijk onder invloed van dat elan schrijft Daan Janssens een nieuw concerto voor viool, orkest en surround electronics. De scherpe focus op klankkleur, plotse uitbarstingen, veel resonans en toegevoegde elektronica maken dat zijn werk hier helemaal op zijn plaats is.

In dit uniek en exclusief project gaan veertig zangers van Vox Luminis in dialoog met de uitgepuurde danstaal van de Japanse choreograaf Saburo Teshigawara. Teshigawara weet op meesterlijke wijze het klassieke muziekrepertoire te vertalen naar dans. Samen brengen ze het beklijvende Spem in alium, aangevuld met andere juweeltjes uit de Engelse muziek van de 16e tot de 20e eeuw. Een ervaring die zowel impressionant als bloedmooi belooft te worden.

Wat doet een componist wanneer hij niet kan kiezen? Hij combineert. Zo ook Johannes Brahms in deze charmante, dansante love songs voor koor en piano vierhandig. De 18 nummers van zijn opus 52 werden zo populair dat hij de oefening prompt overdeed in zijn opus 65. De teksten putte Brahms uit bewerkingen van Letse, Poolse, Siciliaanse en Turkse liederen die de Duitse dichter Daumer in zijn Polydora verzamelde. BachPlus laat je horen hoe Brahms deze liefdespoëzie onsterfelijk maakte.

‘Mens erger je niet’ is van alle tijden; ‘God zij dank’ eveneens. Maar het vraagt een Bach om beide te combineren tot een pakkende cantate. Verwacht je aan een schitterend programma waarmee Collegium Vocale Gent zijn en Bachs reputatie alle lof en eer aandoet.

Bachs concerti zijn in feite kamermuziek. Breng enkele topmusici samen en hun solo’s en tutti blijken geen tegengestelden, maar twee kanten van dezelfde medaille – een briljant bewijs dat Bachs barok rockt!

Kleine kinderen worden groot. Zo ook de kroost van J.S. Bach. Johann Christian trok naar Londen waar hij algauw samen met Carl Friedrich Abel een spilfiguur in de muzikale high society zou worden: de prestigieuze ‘Bach-Abel concerten’ waren the place to be.

De grote familie Bach wist van wanten met het huwelijk. Ze trouwden volop en componeerden ook enthousiast huwelijkscantates. Vox Luminis en het Freiburger BarockConsort presenteren ons enkele juweeltjes uit de bruidsschat van de familie Bach.

Bach schreef zijn Cellosuites als studiemateriaal voor de would-be cellist. Hanna Salzenstein (Le Consort) laat horen dat ze Bachs huiswerk ernstig genomen heeft.
De meest ‘klassieke’ Bach is ongetwijfeld Johann Christian, de jongste zoon en ‘enige echte’ compositieleraar van de jonge Mozart. MA Festival Competition publiekswinnaar David Szilasi laat je van deze meester-leerling genieten.

De twee meest intieme barokinstrumenten zijn ongetwijfeld het klavichord en de luit. Maar verwar fragiliteit niet met gebrek aan expressie, monumentaliteit of drama. Evangelina Mascardi en Korneel Bernolet leiden ons binnen in de huiskamer van de familie Bach.

In 1720 kreeg Bach de schok van zijn leven: toen hij terugkeerde van een reis bleek zijn vrouw Maria Barbara overleden. Bachs Chaconne wordt vaak beschouwd als een tombeau ter ere van haar; de Fantasia van hun zoon Carl Philipp Emanuel als een pakkend In Memoriam.

Wim Berteloot, de avontuurlijke stadsbeiaardier van Brugge, laat vanop de 18e-eeuwse beiaard van het Belfort werk van Bach en andere componisten van toen en nu over de stad galmen.

Met veel toeters en bellen zette Bach het huwelijk van een tot op heden onbekend, maar ongetwijfeld rijk en prominent bruidspaar muzikaal alle luister bij. Philippe Herreweghe en de zijnen garanderen je een concert vol genoegens voor hart en ziel. Een niet te missen lust voor het oor!

Twee boegbeelden van de Noorse jazzscene – beiden verbonden aan het prestigieuze ECM-label – boetseren unieke muzikale ruimtes van innerlijke rust, lyrische schoonheid en grote expressiviteit, met koralen die ook Bach inspireerden. Verwacht impressionisme, Perzische modi, Egyptische speeltradities, Noorse volksdansen, gospel – evenals de ‘pure’ Bach.

Vijf jaar na de creatie van De Goldbergvariaties, BWV988 herneemt Anne Teresa De Keersmaeker speciaal voor de Bach Academie dit uitzonderlijke solowerk. Samen met pianist Pavel Kolesnikov vertrekt ze vanuit de partituur met één aria en dertig variaties. De muziek daagt de dans uit tot het vinden van afwisseling in een onveranderlijk thema.

Het nieuwe jaar wordt in het Concertgebouw traditiegetrouw ingezet met de wervelende klassiekers van de keizer van de wals, Johann Strauss jr. Brussels Philharmonic nodigt accordeonist Théo Ould uit voor een extra feestelijke toets. Hij trakteert je op een virtuoos programma en voert je op vrolijke wijze mee door levendige ritmes en melodieën. Geen sprankelender jaarbegin dan een muzikaal. Prosit!

Wat als Romeo en Julia vandaag zouden leven? In 2026, met alle uitdagingen en verwachtingen van deze tijd? In deze moderne herinterpretatie van Shakespeares iconische verhaal staan vriendschap en het lef om jezelf te zijn centraal. Terwijl twee jonge vrienden tegen de verwachtingen in samen hun weg zoeken, breken de muzikanten van Symfonieorkest Vlaanderen alle regels. Ze zetten muziek van componisten als Mozart, Elgar en Prokofiev in beweging op een manier die je niet snel zal vergeten. Een voorstelling die je uitdaagt, verrast en doet nadenken over wie je werkelijk bent.

Van vliegeren in Afghanistan tot touwtjespringen in Congo en schaduwspel in Nepal: de video’s van Francis Alÿs tonen de universele kracht van kinderspelen uit verschillende culturen. De kinderen creëren met minimale middelen hun eigen wereld, vaak in politiek en sociaal beladen omgevingen. Je ontdekt deze meesterwerken in een ruimtelijke opstelling met diverse videoschermen, op de tonen van vier nieuwe composities gespeeld door een ensemble dat zich verplaatst op het ritme van Alÿs’ kunst.

Halleluja voor Händel en zijn Messiah, maar ook voor de uitgelezen cast die zich onder leiding van Stephan MacLeod aan dit meesterstuk waagt. Naast klasbak Alex Potter betreedt Jeanine De Bique voor de tweede keer dit seizoen de scène van de Concertzaal. De engelen uit Genève maken de magie van deze kerstvreugde compleet.