Top 3 uit seizoen 2024-2025

De ‘Engelse Duitser’ Händel werd volwassen in … Italië. Hij leefde er vijf jaar en maakte er zich tussen 1706 en 1710 volop de Italiaanse stijl eigen. Lionel Meunier en Vox Luminis jubelen in drie briljante, extraverte psalmzettingen die Händel in Rome schreef voor de adellijke familie Colonna. Als tegengewicht voor het imposante Dixit Dominus compileert klavecinist Anthony Romaniuk een concerto voor klavecimbel uit het opus 4 uit diezelfde jonge jaren.

Planet[wanderer] is het intrigerende resultaat van de samenwerking tussen choreograaf Damien Jalet en scenograaf Kohei Nawa. Beiden delen een fascinatie voor het transformeren van vormen in de ruimte. Ze confronteren de acht lichamen van de dansers met de materialen en texturen van de scenografie en zo ontstaat een verhaal van rauwe liefde tussen mensen en de planeet waarmee ze verbonden zijn. Hun lijven bewegen heen en weer als riet, in een fragiel evenwicht tussen macht en kwetsbaarheid, harmonie en overleving, vernietiging en evolutie.

Terra Cobre is een samenwerking tussen danser en choreograaf Marco da Silva Ferreira en muzikant en beeldhouwer João Pais Filipe. Ze brengen dans en muziek samen in een sculpturale installatie en verkennen concepten van identiteit, cultuur en maatschappij. Geïnspireerd door traditionele cowbell art uit het Portugese Alentejo herinterpreteren ze oud cultureel erfgoed. Er ontstaat een landschap vol herinneringen waar herders en dieren samenkomen.

MET LIVEMUZIEK

Niet zonder reden noemde de beroemde dirigent Hans von Bülow de pianosonates van Beethoven ‘het Nieuwe Testament’ van de klaviermuziek. Zijn 32 sonates vormen een ongeëvenaarde canon. In het coronajaar 2020 nam pianist Boris Giltburg, winnaar van de Elisabethwedstrijd in 2013, alle sonates van Beethoven op. ‘Het was alsof mijn ziel dat contact met Beethoven nodig had’, blikt Giltburg terug. Kom en ervaar de levensbevestigende, zuiverende essentie van Beethovens klaviermuziek.

Jan Martens heeft een uitgesproken liefde voor verborgen muzikale schatten. Uit een muziekgeschiedenis van meer dan een eeuw vrouwenstemmen maakt hij een selectie. VOICE NOISE is geïnspireerd op The Gender of Sound, een tekst van Anne Carson over hoe de vrouwenstem werd beschouwd als irritant lawaai. Martens bewijst het tegendeel. Hij gaat hiervoor aan de slag met een ensemble van zes dansers. Vanuit ieders uniciteit herdefinieert hij gratie en elegantie en zet hij de dans in voor deze lofzang aan de vrouwenstem.

De Marokkaanse choreograaf Taoufiq Izeddiou ziet trance als een tegengif, als een manier om de hysterische en gewelddadige wereld van vandaag te herscheppen. Via trance terugkeren naar de kern en van daaruit verandering in gang zetten, dat is de rode draad in de voorstelling. La Terre en Transe is een stuk voor negen dansers, live begeleid door drie traditionele Kaada-muzikanten. Met de voeten stampend en roffelend op omgekeerde bassins vergezellen zij de dansers op hun trip en treden via hun instrument rechtstreeks in contact met de aarde.

MET LIVEMUZIEK

In Modesta (play of language and lips) gaan Nathan Ooms & Anna Franziska Jäger aan de slag met het coming of age-genre. Vijf performers spelen een veelvoud aan personages en doorkruisen verschillende levensfases. De constante is hun zoektocht naar de zogenaamde kunst van het leven en terzelfdertijd van het verlies. Vanuit een voorliefde voor een fysieke benadering van acteren, scheppen Ooms & Jäger een wereld waarin tekst, beeld en beweging op speelse wijze door elkaar lopen.

Na een onvergetelijke passage vorig seizoen keert Emanuel Gat Dance terug naar het Concertgebouw, dit keer voor de openingsvoorstelling van December Dance 24. Met Freedom Sonata laveert choreograaf en muziekkenner Emanuel Gat tussen twee zeer uiteenlopende muziekstijlen: een sonate voor piano van Beethoven en een album van rapper Kanye West. Hij loodst er ons met zijn grootse en tegelijkertijd subtiele danstaal op meesterlijke wijze doorheen.

Moeten musici zich uitspreken over maatschappelijke kwesties? Het jonge Castalian String Quartet vindt van wel! Ze spelen Ungrievable Lives van Charlotte Bray, dertien miniaturen voor strijkkwartet, elk representatief voor één miljoen kinderen op de vlucht. Daartegenover staan Brittens blijmoedige Eerste strijkkwartet en de murmelende ‘innerlijke stemmen’ die Sibelius tijdens een moeilijke periode neerschreef. Ze meanderen tussen sombere introspectie en ‘een glimlach, zelfs op het moment van sterven’, zoals hij aan zijn vrouw toevertrouwde. 

Beeldhouwer Pigmalion maakt letterlijk zijn droom waar. Hij creëert een beeldschone vrouwensculptuur, wordt verliefd op haar en brengt haar tot leven. Reinoud Van Mechelen laat als geen ander de Franse finesse van Rameaus topstuk sprankelen. Tegelijkertijd onthult hij met a nocte temporis en het Chœur de Chambre de Namur een onbekende parel: Iso’s ballet Zémide waarin een hardvochtige koningin zich uiteindelijk door de eloquentie van de liefde moet laten overtuigen.

In 1788 schrijft Mozart zijn drie laatste symfonieën – waaronder de 39e – op een recordtijd van minder dan twee maanden. Drie meesterwerken op zo’n korte tijd, met zo’n verschillend karakter en zulke verschillende dimensies ... – dat grenst aan het onvoorstelbare. Drie jaar eerder vult hij de bladzijden van zijn spraakmakende 20e pianoconcerto met dreiging, demonie en duisternis. Woedende vuistslagen maar ook een tedere streling van het klavier, door welke handen kan dat beter dan die van Alexander Melnikov?

De mythische figuur van de nimf is de kern van Debussy’s Prélude à l’après-midi d’un faune. Ze belichaamt het erotisch verlangen, een gefantaseerd beeld van de vrouw voor en door een mannelijke blik. Lara Barsacq doorbreekt dit perspectief en creëert samen met haar vrouwelijke collega’s een lofzang op het vrije lichaam. Ze zetten dans in als kracht om zichzelf te bevrijden van een vooropgesteld idee over seksualiteit. De Prélude valt uiteen in een elektronische versie van Cate Hortl, om tot slot live uitgevoerd te worden door een klassiek ensemble.

MET LIVEMUZIEK

Pianiste en participatief kunstenaar Tina Reynaert legt samen met jongeren uit het Brugse Rode Kruisopvangcentrum een intens muzikaal traject af. Vanuit de individuele verhalen en stemmen van de jongeren en de verbindende kracht van muziek creëren ze samen een bijzonder concert.

Claron McFadden kent haar eigen stem van binnen en van buiten. De Amerikaanse sopraan zingt zowat alles: van grootse opera tot ingenieuze Bach en spitsvondige jazz. De muzikanten van het ensemble Arifa zijn meesters in het versmelten van elementen uit de westerse en oosterse muziek, gespeeld op traditionele, jazzy en hedendaagse wijze. Speciaal voor deze voorstelling componeren ze samen een nieuw werk geïnspireerd door het festivalthema. Op deze artiesten valt geen label te plakken: deze avond klinkt er simpelweg muziek.

De leden van het Amerikaanse Roomful of Teeth exploreren als vanouds het expressieve potentieel van de menselijke stem met de meest diverse stemtechnieken. Negron doet zinderen, bij Brittelle is er close harmony-spektakel. Shins muziek voelt aards en tribaal, terwijl Shaws The Isle ontroerend fijnzinnig en teder is. Geen van deze beschrijvingen doet recht aan wat je deze avond zal meemaken. Komt dat horen …

De Zweeds-Ethiopische Sofia Jernberg manoeuvreert zich moeiteloos van klassiek naar avant-garde en jazz. Ze houdt ervan te experimenteren en grenzen af te tasten én te overschrijden. Laat dat nu ook de rode draad zijn van Eroica I, een beeldend werk dat kunstenaar Jean-Michel Basquiat maakte als explosieve reactie op Beethovens Derde. Speciaal voor het Brugse publiek demonstreert Jernberg hoe de drie continenten waar ze opgroeide haar als mens en stemkunstenares kleurden. Stap mee in een vocale rollercoaster!

‘Al lachend zegt de nar de waarheid’, luidt het spreekwoord. Concertgebouw-Maker Anna Danilevskaia en Sollazzo Ensemble illustreren hoe het er in de late middeleeuwen aan toe ging: vanonder de zotskap werd de kritiek niet gespaard, maar elegant verpakt in welluidende polyfonie. De jonge Belgische illustratrice Chrostin zet het programma kracht bij met haar tekeningen.

In een poging om een eigen verhaal te weven, verkennen vijf vrouwelijke performers hun historische en mythologische voorgangers. Zo ontmoeten we een seksueel ontwakend Roodkapje, maar ook de bijbelse heerser Herodes die een moederlijke Queen Elizabeth blijkt. Gids van dienst is de warme baritonzang van transgender operazangeres Lucia Lucas, die haar innerlijke stem als geen ander kent en volgt. Samen ondernemen ze een reis die leidt naar de (her)ontdekking van een collectieve en individuele vrouwelijke stem.

Matthijs De Ridder vertelt over auteur Til Brugman, Astrid Haerens over cineaste Marion Hänsel en Mira Bryssinck over auteur-activiste Helen Keller. Sopraan Claron McFadden sluit de marathon af met muziek van Dame Ethyl Smyth en Nina Simone.

Annelies Beck geeft ons een introductie tot auteur Clarice Lispector, Sachli Gholamalizad doet dat voor filmmaker Forough Farrokhzad en Maud Vanhauwaert voor dichteres Alice Nahon. Sopraan Noémie Schellens vertolkt werk van Poldowski en Hildegard von Bingen.