Top 3 uit seizoen 2024-2025

Anne Teresa De Keersmaeker creëert en danst een duet met aanstormend talent Solal Mariotte. Vanuit een gedeelde interesse in chanson exploreren ze in deze nieuwe creatie de melodieën, stemmingen, narrativiteit en gebaren die dit muziekgenre kenmerken. In 2002 creëerde De Keersmaeker haar tweede danssolo, Once, op muziek van de Amerikaanse folkzangeres Joan Baéz. In Creation 2025 krijgt dit traject een vervolg, en verkent ze samen met Mariotte het potentieel en de uitdagingen van het choreograferen op songs.

Ballet de Lorraine schittert in een double bill met werk van twee hedendaagse choreografen. Zowel Ayelen Parolin als Marco da Silva Ferreira zoeken voor dit project de link op met raveparty’s en nachtclubdansen. Parolin verwijst met de titel Malón naar een toestand van wanorde: een overdaad aan beweging en energie mondt uit in een wilde dansrave! Da Silva Ferreira grijpt terug naar de folia, een Portugese herdersdans uit de 16e eeuw. Via noties van extase, vreugde en trance spiegelt hij deze volksdans aan nachtclubdansen.

Er bestaan veel werelden, en er komen er steeds meer bij. In The Rise creëren componiste Eva Reiter en choreograaf Michiel Vandevelde een nieuwe wereld, op basis van een reeks gedichten van Nobelprijswinnaar Louise Glück. De ceremoniemeester is een dove acteur en vertaaltovenaar. Zijn gebaren worden automatisch omgezet in geluid en beweging, en omgekeerd. Dat mechanisme van echo’s en bemiddeling staat centraal en schept nieuwe muziekinstrumenten, nieuwe harmonieën, een grammatica, een retoriek en zelfs een politiek.

MET LIVEMUZIEK

Cent Pas Presque is een performance in slow motion op ‘t Zand. Een groep dansers-participanten legt op exact 1 uur tijd een afstand van 100 passen af in extreme traagheid. Een groep muzikanten maakt speciaal voor deze gelegenheid een partituur in crescendo.

MET LIVEMUZIEK

Cent Pas Presque is een performance in slow motion op ‘t Zand. Een groep dansers-participanten legt op exact 1 uur tijd een afstand van 100 passen af in extreme traagheid. Een groep muzikanten maakt speciaal voor deze gelegenheid een partituur in crescendo.

MET LIVEMUZIEK

Dorothée Munyaneza keert na 28 jaar terug naar haar geboorteland Rwanda. Umuko is een boom met dieprode bloemen die haar herinnert aan haar jeugd. Als bewaker van verhalen en genezer symboliseert Umuko de verbinding tussen verleden en toekomst. Samen met vijf jonge Rwandese artiesten viert Munyaneza de creativiteit, durf en vrijheid van een nieuwe generatie die zowel herinneringen met zich meedraagt als droomt van de toekomst. Op zoek naar liefde, solidariteit en vreugde combineert het stuk dans, poëzie, muziek en zang met als doel generaties met elkaar te verbinden.

MET LIVEMUZIEK

De Griekse choreograaf Christos Papadopoulos is befaamd om zijn unieke bewegingstaal. Mycelium creëerde hij voor twintig absolute topdansers van het Ballet de l’Opéra de Lyon, een match made in heaven. Mycelium verwijst niet toevallig naar het ondergrondse netwerk van schimmeldraden van paddenstoelen. Papadopoulos liet zich in zijn zoektocht naar een nieuwe vorm van collectiviteit namelijk inspireren door dit natuurlijke organisme. Op de scène ontwikkelt zich een ondoorgrondelijk web van interacties en sensaties tussen de dansers.

Choreografe Femke Gyselinck en B’Rock Orchestra brengen drie dansers, twee zangers en zeven muzikanten samen om gestalte te geven aan verschillende vormen van eenzaamheid. Dat doen ze met muziek uit verschillende eeuwen: van Bach en Krieger over Mahler tot nieuw werk van Hendrik Lasure.

MET LIVEMUZIEK

Planet[wanderer] is het intrigerende resultaat van de samenwerking tussen choreograaf Damien Jalet en scenograaf Kohei Nawa. Beiden delen een fascinatie voor het transformeren van vormen in de ruimte. Ze confronteren de acht lichamen van de dansers met de materialen en texturen van de scenografie en zo ontstaat een verhaal van rauwe liefde tussen mensen en de planeet waarmee ze verbonden zijn. Hun lijven bewegen heen en weer als riet, in een fragiel evenwicht tussen macht en kwetsbaarheid, harmonie en overleving, vernietiging en evolutie.

Terra Cobre is een samenwerking tussen danser en choreograaf Marco da Silva Ferreira en muzikant en beeldhouwer João Pais Filipe. Ze brengen dans en muziek samen in een sculpturale installatie en verkennen concepten van identiteit, cultuur en maatschappij. Geïnspireerd door traditionele cowbell art uit het Portugese Alentejo herinterpreteren ze oud cultureel erfgoed. Er ontstaat een landschap vol herinneringen waar herders en dieren samenkomen.

MET LIVEMUZIEK

Jan Martens heeft een uitgesproken liefde voor verborgen muzikale schatten. Uit een muziekgeschiedenis van meer dan een eeuw vrouwenstemmen maakt hij een selectie. VOICE NOISE is geïnspireerd op The Gender of Sound, een tekst van Anne Carson over hoe de vrouwenstem werd beschouwd als irritant lawaai. Martens bewijst het tegendeel. Hij gaat hiervoor aan de slag met een ensemble van zes dansers. Vanuit ieders uniciteit herdefinieert hij gratie en elegantie en zet hij de dans in voor deze lofzang aan de vrouwenstem.

De Marokkaanse choreograaf Taoufiq Izeddiou ziet trance als een tegengif, als een manier om de hysterische en gewelddadige wereld van vandaag te herscheppen. Via trance terugkeren naar de kern en van daaruit verandering in gang zetten, dat is de rode draad in de voorstelling. La Terre en Transe is een stuk voor negen dansers, live begeleid door drie traditionele Kaada-muzikanten. Met de voeten stampend en roffelend op omgekeerde bassins vergezellen zij de dansers op hun trip en treden via hun instrument rechtstreeks in contact met de aarde.

MET LIVEMUZIEK

In Modesta (play of language and lips) gaan Nathan Ooms & Anna Franziska Jäger aan de slag met het coming of age-genre. Vijf performers spelen een veelvoud aan personages en doorkruisen verschillende levensfases. De constante is hun zoektocht naar de zogenaamde kunst van het leven en terzelfdertijd van het verlies. Vanuit een voorliefde voor een fysieke benadering van acteren, scheppen Ooms & Jäger een wereld waarin tekst, beeld en beweging op speelse wijze door elkaar lopen.

Na een onvergetelijke passage vorig seizoen keert Emanuel Gat Dance terug naar het Concertgebouw, dit keer voor de openingsvoorstelling van December Dance 24. Met Freedom Sonata laveert choreograaf en muziekkenner Emanuel Gat tussen twee zeer uiteenlopende muziekstijlen: een sonate voor piano van Beethoven en een album van rapper Kanye West. Hij loodst er ons met zijn grootse en tegelijkertijd subtiele danstaal op meesterlijke wijze doorheen.

De mythische figuur van de nimf is de kern van Debussy’s Prélude à l’après-midi d’un faune. Ze belichaamt het erotisch verlangen, een gefantaseerd beeld van de vrouw voor en door een mannelijke blik. Lara Barsacq doorbreekt dit perspectief en creëert samen met haar vrouwelijke collega’s een lofzang op het vrije lichaam. Ze zetten dans in als kracht om zichzelf te bevrijden van een vooropgesteld idee over seksualiteit. De Prélude valt uiteen in een elektronische versie van Cate Hortl, om tot slot live uitgevoerd te worden door een klassiek ensemble.

MET LIVEMUZIEK

Na Mozart / Concert Arias werkt Anne Teresa De Keersmaeker opnieuw samen met de dansers van Opera Ballet Vlaanderen voor de herneming van een iconisch stuk. Rain is een choreografie uit 2001 waarin twee van haar grote liefdes samenkomen: pure dans en de minimalistische muziek van Steve Reich. Op de pulserende tonen van Reich ontvouwt zich een indrukwekkende opeenvolging van virtuoze dansfrasen. De karakteristieke, compromisloze signatuur van De Keersmaeker en de onstuitbare energie van de dansers stuwen het stuk naar een hoogtepunt.

Naar verluidt ontstond skateboarden toen lage golven surfers in LA dwongen om het asfalt op te zoeken. Dat ‘glijden door de straten’ inspireert Mette Ingvartsen nu tot ‘surfen’ op ons grote podium. Samen met skaters en dansers verkent ze de energie van bewegen op wielen. Met hun herhaalde trick- en evenwichtspogingen en hun onstuimige interacties verleggen ze dankzij hun doorzettingsvermogen en harde werk de grenzen van het haalbare. Een community waaruit we veel kunnen leren als samenleving.

Ben je een ervaren skater?
Ben jij tussen 8 en 25 jaar?
Heb je zin om op een podium te staan?
 
Dan zoeken we jou om mee te skaten in deze voorstelling!